Drukuj24.06.2020
Procedura „Niebieskiej Karty" to procedura interwencji wobec przemocy w rodzinie, która składa się z odpowiedniej dokumentacji i sposobu postępowania w przypadku stwierdzenia bądź podejrzenia występowania przemocy.
Rozpoznanie przemocy w rodzinie i wypełnienie formularza „Niebieska Karta - A" przez policjanta, pracownika so-cjalnego, pedagoga szkolnego czy członka gminnej komisji to początek procesu pomagania. Każda z tych służb ma w swoich zapisach ustawowych możliwość i obowiązek korzystania z pomocy innych osób, instytucji i organizacji, a także obowiązek współpracy, gdy zostanie o to przez nie poproszona. W przypadku przemocy w rodzinie działania w pojedynkę nie przynoszą pożądanych efektów.
Interwencja to pierwszy i podstawowy krok w procesie pomagania, jej celem jest zatrzymanie przemocy w rodzinie. To także początek procesu pomagania opartego na założeniach:
- najważniejsze jest bezpieczeństwo ofiar,
- zrozumiałe i dopuszczalne są wahania i niekonsekwencje w zachowaniu i decyzjach ofiar - jest to objaw doznanego urazu,
- nie ma żadnego usprawiedliwienia przemocy, nikt nie ma prawa znęcać się nad innymi,
- za przemoc zawsze odpowiedzialny jest sprawca, bez względu na to, co zrobiła ofiara.
W procedurze „Niebieskiej Karty" interwencja jest rozumiana jako działanie doraźnie, mające na celu zatrzymanie aktualnej przemocy. Taką interwencję przeprowadzają policjanci (służby patrolowo-interwencyjne). W razie konieczności podejmują działania ochronne wobec ofiar (np. izolowanie sprawcy), pouczenie o przysługujących prawach i grożących konsekwencjach oraz rejestracja zdarzenia. Interwencja policji jest działaniem jednorazowym, chociaż może być podejmowana wielokrotnie w danej rodzinie, ponieważ cechą charakterystyczną przemocy jest to, że nie zatrzymana - powtarza się i z czasem nasila. Specjaliści w dziedzinie przeciwdziałania przemocy w rodzinie, pracownicy socjalni, terapeuci, psychologowie, dzielnicowi podejmują szereg skoordynowanych działań rozłożonych w czasie i mających na celu zmianę kryzysowej sytuacji poszczególnych osób i całej rodziny, tak aby wyjść z kryzysu, uporać się z jego skutkami i zacząć normalnie funkcjonować. Działania podejmowane są nie tylko na rzecz ofiar, ale także wobec sprawców przemocy. Celem pracy ze sprawcami jest trwała zmiana nie tylko zachowań, ale i postaw osoby stosującej przemoc.